biały żuraw
BIAŁY ŻURAW - BAI HE
Biały żuraw – Bai He wywodzi się bezpośrednio z klasztoru Shaolin, jest miękko – twardym stylem kung fu, naśladującym w swoich technikach ruchy żurawia. Miał go stworzyć mnich Da Taou w ok. VI wieku, obserwując walkę węża z żurawiem, a także sposób, w jaki żuraw otrzepuje swoje skrzydła z wody.
W XVII styl wykroczył poza bramy klasztoru, docierając do Tybetu, gdzie powstał mało znany współcześnie, północny styl białego żurawia, różniący się znacznie od stylu południowego białego żurawia, który rozwijał się w południowo wschodnich Chinach.
Styl południowego, białego żurawia charakteryzuje się przewagą technik ręcznych, krótkim dystansem, duży nacisk kładziony jest na wykorzystywanie technik Chin Na, obejmujących dźwignie, przechwyty, naciski, ciosy w punkty witalne, wywołujące paraliż bądź utratę przytomności. Żuraw jest miękki, ponieważ podobnie jak w Tai Chi Chuan ciało, mięśnie i ścięgna powinny być rozluźnione, a ruchy generowane z dan tian (tali). Twardość stylu przejawia się w sposobie zadawania „biczujących” uderzeń przypominających strzepnięcie skrzydła żurawia. Jest to tzw. „drżący” jin, co oznacza metodę generowania siły uderzenia. Siła uderzenia generowana jest z tali, a rozluźnione ścięgna i mięśnie przekazują ja do kończyny zadającej uderzenia. Mięśnie i ścięgna napinają się dopiero w końcowej fazie, tuż przed kontaktem z ciałem przeciwnika. Zgodnie z opisem mistrza Yang Ywing Minga efekt przypomina uderzenie wiązką bambusa. Ekspert stylu, dzięki długotrwałemu treningowi, jest w stanie wywołać takim ciosem obrażenia zarówno zewnętrzne jak i narządów wewnętrznych. Napięcie mięśni i ścięgien w końcowej fazie techniki stosowane jest w celu ochrony przed ich zerwaniem. Taki sposób zadawania ciosu, nazywany też twardym jin, jest łatwiejszy w nauce i zastosowaniu niż miękki jin, używany w Tai Chi Chuan.
Poniżej publikujemy unikatowe zdjęcia mistrza Yang Jwing Minga prezentującego techniki Chin Na Białego Żurawia. Zdjęcia zostały wykonane w 1986 roku w Tychach podczas pierwszej wizyty mistrza Yang Jwing Minga w Polsce. Zdjęcia nie są najlepszej jakości, cóż były to pionierskie czasy…
Trudno jest ćwiczyć poprawnie formę tai chi nie rozumiejąc sensu poszczególnych ruchów. Poznanie zastosowań bojowych tai chi ma ułatwić naukę formy. Bojowy aspekt tai chi przejawia się w całej formie.
Jesteśmy poznańską szkołą Taijiquan (Tai Chi) – bardzo wyrafinowanej, chińskiej sztuki walki, która popularnie jest utożsamiana z powolnymi ćwiczeniami wykonywanymi dla zdrowia.
To bardzo słuszne skojarzenie, gdyż pierwszym efektem prawidłowej praktyki Tai Chi Chuan jest poprawa zdrowia, samopoczucia, które są punktem wyjścia do rozwoju umiejętności walki. Jakość tych efektów jest bezpośrednio uzależniona od sposobu ćwiczenia Tai Chi Chuan.
